Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Świlczy

Przebieg procedury leczenia odwykowego:

Leczenie osób uzależnionych od alkoholu jest dobrowolne, a przymus leczenia może być nałożony jedynie przez Sąd. Sądami właściwymi do rozpatrywania spraw o zobowiązanie do leczenia odwykowego są wydziały rodzinne i nieletnich w Sądach Rejonowych. Niniejszą procedurę regulują przepisy ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w szczególności art. 24 (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2151)

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Świlczy przyjmuje wnioski o leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu, które posiadają miejsce zamieszkania lub pobytu na terenie gminy Świlcza. Zgłoszenia przyjmowane są codziennie w godzinach pracy Urzędu u pracownika Punktu Konsultacyjnego (dyżury w każdą środę od 16:00 do 19:00) Telefonicznie udzielane są jedynie informacje ogólne np. o zasadach pracy Komisji lub adresach i telefonach poradni leczenia uzależnień. Informacje o stanie konkretnej sprawy udzielane są tylko na miejscu – nie przez telefon.

Przebieg procedury zgłoszenia na leczenie odwykowe:

KROK 1 – zgłoszenie

Aby zgłosić kogoś na leczenie odwykowe, należy wypełnić wniosek i złożyć go do Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wniosek może złożyć dowolna osoba lub instytucja (np. ośrodek pomocy społecznej, policja, prokuratura, szkoła, zakład pracy, kurator, izba wytrzeźwień). Zdarza się, że członkowie rodziny chcąc uniknąć sytuacji konfliktowych z osobą uzależnioną zgłaszają problem dzielnicowemu lub pracownikowi socjalnemu. Wówczas to policja lub ośrodek pomocy społecznej stają się wnioskodawcami, a składany wniosek zawiera odpowiednie uzasadnienie.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, na leczenie odwykowe można skierować osobę, która:

1. powoduje rozkład życia rodzinnego,
2. demoralizuje nieletnich,
3. systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny, d/ uchyla się od pracy.

Art. 24. [Przesłanki skierowania na badanie w przedmiocie uzależnienia od alkoholu]

Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego.

Podczas składania wniosku można podać dane osób mogących być świadkami w sprawie przed sądem.

KROK 2 – gromadzenie informacji

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Świlczy zbiera informacje na temat osoby zgłoszonej – z policji, pomocy społecznej. Na spotkanie z Komisją zaprasza się osobę zgłoszoną, w uzasadnionych przypadkach wnioskodawców lub świadków. Zaproszenie na rozmowę motywującą wysyłane są zawsze listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

Możliwe są następujące wersje wydarzeń: 

Wariant 1 - osoba zaproszona na rozmowę zgłasza się na posiedzenie Komisji

Rozmowę motywującą prowadzą co najmniej dwie osoby. Są to osoby posiadające umiejętności konfrontacji i motywowania do terapii. Komisja informuje o wpłynięciu wniosku i celu spotkania. Aby wykorzystać sytuację do celów konfrontacyjnych, omawia się zebrane z wywiadów informacje. Stwarza się możliwość szerszego spojrzenia na problem alkoholowy. Osobie zgłaszającej się przedstawiona zostaje propozycja podjęcia terapii w placówkach leczenia odwykowego. Leczenie jest bezpłatne.

Jeżeli osoba uzależniona podejmie decyzję o dobrowolnym leczeniu podpisuje w siedzibie Komisji zobowiązanie , iż w ciągu 2 tygodni zgłosi się do wybranej placówki celem podjęcia leczenia, w przeciągu 1 miesiąca dostarczy Komisji pisemne poświadczenie zgłoszenia się na leczenie, a po 6 miesiącach (zazwyczaj na wezwanie Komisji) pisemne poświadczenie kontynuowania leczenia odwykowego.

Niedopełnienie powyższych terminów lub przerwanie leczenia powoduje, iż sprawa kierowana jest do sądu, o czym osoba uzależniona jest informowana podczas podpisywania zobowiązania.

Jeżeli leczenie realizowane jest skutecznie (tzn. pacjent kończy terapię i utrzymuje abstynencję) Komisja po 2 latach umarza sprawę.

Jeżeli osoba zgłaszająca się na zaproszenie Komisji oświadcza, iż nie ma problemu alkoholowego , a zgromadzone informacje dowodzą uzależnienia od alkoholu, sprawa kierowana jest do Sądu Rejonowego. Przed skierowaniem wniosku do sądu Komisja kieruje osobę zgłoszoną na badanie przez biegłych sądowych (otrzymuje ona skierowanie, w którym wyznacza się dzień i godzinę badania).

Badanie w przedmiocie uzależnienia

Przeprowadza je dwuosobowy zespół biegłych, złożony z lekarza psychiatry i psychologa. Jeżeli osoba skierowana na badanie nie zgłasza się, odmawia poddania się badaniu, biegły przedstawia te okoliczności w sporządzonej notatce. Opinie przekazywane są do Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Odczytanie opinii biegłych i propozycji terapii

Komisja zaprasza zainteresowane strony na odczytanie opinii biegłych. Kiedy biegli orzekający nie stwierdzili uzależnienia, Komisja umarza sprawę. Jeśli natomiast biegli rozpoznali uzależnienie Komisja odczytuje zapisaną w opinii diagnozę i przedstawia propozycje leczenia zgodnie z zaleceniem biegłych tj. leczenie ambulatoryjne lub stacjonarne)

Wariant 2 – osoba zaproszona na rozmowę nie zgłasza się

Ponownie zostaje wysłane wezwanie wraz z informację, iż w przypadku nie stawienia się na posiedzeniu Komisji, sprawa zostanie skierowana do sądu z wnioskiem o zobowiązanie do leczenia odwykowego. Jeżeli osoba zgłoszona nie stawi się dwukrotnie, za trzecim razem wysyła się skierowanie na badanie przez biegłych.

Wariant 3 - osoba zgłoszona nie stawia się na żadne wezwanie

Jeżeli osoba zgłoszona na leczenie nie stawia się na żadne wezwanie, ani przed Komisją, ani na badanie przez biegłych, a zebrane informacje wskazują na uzależnienie od alkoholu, wówczas Komisja kieruje do Sądu Rejonowego wniosek o zobowiązanie do leczenia odwykowego.

KROK 3 – Kierowanie wniosku o zobowiązanie do leczenia odwykowego do Sądu

Procedura sądowego zobowiązania do leczenia odwykowego jest uruchamiana
w następujących przypadkach:

1. gdy osoba nie zgłosi się na zaproszenie bądź wezwanie na rozmowę motywacyjną, a zebrane z wywiadów informacje potwierdzają uzależnienie od alkoholu,
2. gdy osoba zgłosi się na zaproszenie bądź wezwanie na rozmowę motywacyjną i oświadczy, że nie zgadza się dobrowolnie leczyć odwykowo,
3. gdy osoba przerwie dobrowolnie podjęte leczenie odwykowe. 

KROK 4 – Orzeczenie obowiązku poddania się leczeniu

Zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd powinien wyznaczyć pierwszą rozprawę w ciągu miesiąca od wpłynięcia wniosku Komisji o zobowiązanie do leczenia odwykowego uczestnika. Sąd w pierwszej kolejności uczestnika postępowania kieruje na badanie przez biegłych. Postępowanie sądowe może się przedłużać np. z powodu nieobecności uczestnika, uchylania się od badania przez biegłych, przedstawiania innych dowodów itp. Sąd ma uprawnienia do nakazania przymusowego doprowadzenia przez Policję uczestnika na rozprawę, jak również na badanie. Postępowanie przed sądem jest dla osoby uzależnionej bezpłatne.

Komisja nie ma wpływu na czas rozpatrzenia sprawy przez Sąd. Ten etap postępowania odbywa się bez udziału członków Komisji. W toku postępowania Sąd może wydać następujące postanowienia:

1. oddalić wniosek, gdy osoba nie jest uzależniona
2. o obowiązku leczenia odwykowego w otwartym (niestacjonarnym) zakładzie leczniczym (czyli poradni) lub w zakładzie zamkniętym (stacjonarnym czyli w szpitalu) 

Postanowienie sądu o zobowiązaniu do leczenia odwykowego w formie pisemnej otrzymuje osoba uzależniona oraz placówka odwykowa, w której ma odbywać się leczenie. Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na wniosek może otrzymać odpis postanowienia sądu w danej sprawie. Sądowy obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu trwa nie dłużej niż 2 lata od uprawomocnienia się orzeczenia sądu. Na czas trwania obowiązku leczenia sąd może ustanowić nadzór kuratora.

KROK 5 – Zmiana orzeczenia sądu

Gdy leczenie w warunkach ambulatoryjnych nie przynosi pożądanych efektów, nie jest prawidłowo realizowane przez pacjenta lub zostało przerwane – sąd może zmienić formułę leczenia na stacjonarną w oddziale całodobowym.