Bratkowicki park w obecnych granicach zajmuje powierzchnię 5,2 ha. Został wpisany decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z siedzibą w Przemyślu jako dobro kultury do rejestru zabytków.
Park stanowi pozostałość dawnego założenia dworsko - parkowego w Bratkowicach, funkcjonującego nieprzerwanie przynajmniej od XVI w. do 1908 r. W czasach Rzeczpospolitej Dwojga Narodów był ośrodkiem tzw. starostwa bratkowickiego, wchodzącego dóbr królewskich. Od zaborcy austriackiego, który przejął dóbr królewszczyzny kupili w 1818 r. Turnauowie, następnie we władaniu Gabriela Jaworskiego, hr. Dominika Reya, Christianich i Adama Wiktora.
W czasie parcelacji majątku przez Bank Parcelacyjny teren parku z zabudowaniami został kupiony przez gminę Bratkowice. Do chwili obecnej własność gminna. Na podstawie analizy planu katastralnego z 1848 r. można stwierdzić, że park nigdy nie był bogato obsadzony drzewami, dominowały duże przestrzenie wolnych terenów użytkowych w postaci łąk kośnych lub trawników. Brak jest też elementów świadczących o jego bogatej kompozycji; służył raczej jako naturalne otoczenie zespołu budynków gospodarczych zlokalizowanych na jego terenie. Niezależnie od stopnia zniszczenia układu przestrzennego parku jest on usytuowany w malowniczym krajobrazie naturalnym. Mimo dużych strat drzewostanu na skutek burzy w 1988 roku, podczas której zniszczony został starodrzew parku, teren ten stanowi nadal enklawę zieleni wysokiej pośród zabudowy wsi oraz monotonii gruntów użytkowanych rolniczo, choć nie są to drzewa pomnikowe.
Jedynym obiektem małej architektury na terenie parku jest kapliczka św. Jana Nepomucena (niegdyś drewniana, obecnie murowana). Ponadto jest to w tej chwili jedyny już relikt dawnego terenu folwarcznego i jako taki zasługuje na ochronę.
O tym, że teren folwarku był urządzony krajobrazowo świadczyły trzy zachowane do 1988 roku sosny - wejmutki, gdyż nie były to drzewa, które mogły znaleźć się tam przypadkowo oraz aleja dojazdowa, uwidoczniona na mapie katastralnej z 1851r. A zatem kompozycja krajobrazowa na tym terenie istniała.
Park ten powinien być traktowany jako jedyny ocalały relikt dawnego terenu dworskiego. Ponadto, pomimo zniszczeń drzewostanu, nadal stanowi on dominantę krajobrazową.
Ponadto, pomimo zniszczeń drzewostanu, nadal stanowi on dominantę krajobrazową.
Dzięki uzyskaniu unijnych środków pomocowych i środków gminy na terenach Parku Podworskiego mieszkańcy otrzymali miejsce do spędzania czasu na czynnym i biernym wypoczynku, dla dzieci przewidziany jest plac zabaw oraz piaskownica, dla młodzieży natomiast urokliwe alejki i miejsca do spotkań i spędzania wolnego czasu. Park ten jest celem wycieczek rowerowych całych rodzin z terenu gminy Świlcza oraz całego powiatu.
