„Niepodległość nie jest Polakom dana raz na zawsze”
„.... niepodległość jest dobrem nie tylko cennym, ale i kosztownym”
(Józef Piłsudski)
W polskim narodowym kalendarzu jedenasty listopada kieruje nasze uczucia w stronę Święta Niepodległości - wielkiego święta naszych ojców i dziadów. Potrąca w duszy polskiej najczulsze struny.
POLSKO
Byłaś potężnym Królestwem w Europie
Podstępnie przez zaborców kajdanami spętana
Na 123 lata nikczemnie zniewolona
Zwyciężyłaś i z powrotem zagościłaś na mapie
Niemieckim atakiem znienacka pokonana
Z ziemią bezdusznie zrównana
Krwią narodowych bohaterów okupiona
Sowietów ciosem w plecy ugodzona
W niemieckich obozach wyludniona
Siłą komunistów sromotnie tłumiona
Wyrosłaś na nowo z mas Solidarności
Co przywróciły ci skrzydła Wolności
/K. Surzyn 2IX 1918r./
Jedenasty listopada to symboliczny dzień. Po 123 latach niewoli, rozbiorów: I rozbioru – 1772 r. II – rozbioru 1793 r. III rozbioru – 1795 r. Po latach obcego panowania w końcu 1918 roku wykreślona z mapy Europy Polska, odrodziła się jak feniks z popiołów. Dziś, mimo pandemii koronawirusa, mimo utrudnień i obostrzeń w naszym życiu obywatelskim, z okazji rocznicy odzyskania niepodległości, warto przypomnieć starszemu i młodszemu pokoleniu, że o wolną Polskę walczyło pięć pokoleń. Początkowo Polacy organizowali powstania, które jednak kończyły się klęską. Polacy zrozumieli wówczas , że są za słabi na walkę zbrojną i trzeba walczyć inaczej- poprzez pielęgnowanie polskiej kultury i języka.
Dbali o polską kulturę rodzice, którzy byli przykładem dla swoich dzieci. Dbali o polską kulturę nauczyciele, którzy uczyli języka polskiego, pomimo zakazów zaborców i artyści, którzy tworzyli w języku ojczystym i na narodową nutę. Dbali o polską kulturę księża, którzy wzmacniali wiarę chrześcijańską. Dbali o polską kulturę żołnierze, którzy musieli służyć w armiach zaborców, ale pamiętali, że są Polakami.
Kultura polska była wówczas dla Polaków skarbem narodowym. To dzięki niej wytrzymali lata niewoli. Wykreślona z mapy Europy Polska – istniała. Dlatego Jedenasty Listopada, rocznica Odzyskania Niepodległości, jest okazją, aby oddać hołd tym pokoleniom naszych przodków, co „nie dali pogrześć mowy i wiary...”.
Oddajmy więc szacunek wszystkim Polakom, tym, którzy walczyli i zginęli za Ojczyznę, albo odeszli już – wszak pracowali dla Niej. Oddajmy hołd i tym, którzy żyją obecnie, budując jej dobrobyt, mądrość, godność i powagę.
Najważniejszym wydarzeniem prowadzącym do odzyskania niepodległości był wybuch I wojny światowej. Kiedy 1 sierpnia 1914 r. wybuchła wojna pomiędzy Rosją a Niemcami i Austrią, w sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Ci, którzy żyli w zaborze rosyjskim, walczyli po stronie rosyjskiej, ci z zaborów niemieckiego i austriackiego – po stronie przeciwnej. Tę tragedię naszego narodu, walkę bratobójczą, ukazywali poeci i pisarze, publicyści.
Walczyli i ginęli Polacy w obcych armiach z wiarą, że walka przyniesie Polsce niepodległość. I szli na wojnę wierząc, że spełnia się ich marzenia. I oto ten sen się spełnił. Zmagania wojenne trwały ponad 4 lata i zakończyły się klęską Niemiec i Austrii oraz rewolucją w Rosji, której przywódcy uznali prawo narodu polskiego do niepodległości. Unieważniono również umowy o rozbiorach Polski przez Rosję, Prusy i Austrię. Dzięki tym wydarzeniom oraz poparciu naszych spraw przez Stany Zjednoczone, Francję i Anglię powstało w listopadzie 1918 r. niepodległe PAŃSTWO POLSKIE. Polska po ponad stu dwudziestu latach niewoli powróciła na mapy świata, po 123 latach niewoli i nadziei, po długich latach narodowych nieszczęść, zrywów i mrówczej pracy pięciu pokoleń, nadeszła upragniona chwila, budząca nieopisany entuzjazm i radość Polaków – niepodległość. Niepodległość przyszła jak długo oczekiwana wiosna. Przyszła i urzekła. Była promienna, różnobarwna, pełna nadziei.
Świętujmy ten dzień radośnie, jednak zachowując w pamięci tych, co odeszli poświęcając dla wolności umiłowanej Ojczyzny swoje życie, zdrowie, pracę czy dorobek całego życia. Przekazujmy tradycję świętowania młodym pokoleniom, ucząc ich poszanowania i umiłowania Naszej Ojczyzny - Polski.
NIEPODLEGŁOŚĆ
Spośród słów używanych nie często,
tłumnie dzisiaj na place wybiegło
słowo piękne, jak honor i męstwo,
słowo, które brzmi – niepodległość.
Niepodległość to brąz na cokołach,
lecz na co dzień – mówiąc po prostu
polski dom, polski las, polska szkoła,
polska władza i polski Kościół.
Ono znaczy – bez strachu spać.
Ono znaczy – spokojnie się budzić,
kochać, śmiać się i pewnie trwać
– w wolnym kraju wśród wolnych ludzi.
„Miłość do Ojczyzny naszym prawem i obowiązkiem!"
Ze świątecznymi pozdrowieniami – wszystkim Mieszkańcom Gminy Świlcza przesłanie śle – Adam Dziedzic - Wójt Gminy Świlcza.